Yüzyıllardır kadın, toplumsal baskılar ve dogmatik kuralların arasına sıkıştırılmış bir kimlik olarak varoluş mücadelesi veriyor. Giydirilen rollerin, dayatılan kalıpların ve görmezden gelinen potansiyelin arasında, her bir kadın bir direniş hikâyesi yazıyor. Bu sergi, kadının maruz bırakıldığı şiddeti, ötekileştirilmeyi, metalaştırılmayı ve toplumun “ikinci sınıf” etiketiyle mühürlemeye çalıştığı yaşamları sanatsal bir manifesto ile görünür kılmayı amaçlıyor.

Bu sergide, kadınların sesini bastırmaya çalışan her türlü güce karşı sanatla cevap veriyoruz. Çizgiler, renkler ve imgeler, bir ağıt değil, direnişin manifestosu. Kadın bedeni yalnızca bir nesne değil, bir mücadele alanı; kadın kimliği, sınırların dışına taşan bir özgürlük çağrısıdır.

Virginia Woolf’un şu cümleleri, serginin ruhunu özetler nitelikte:

“Kendine ait bir oda ve biraz parası olmayan bir kadın, ne yazabilir ne de yaşayabilir.“ 

Kadınlar, kendilerini hikâyenin içinde yazmak zorundadır, yoksa hep dışarıda bırakılacaklardır.

 Bu sergi, kadının kendisini hikâyenin merkezine yerleştirme çabasını kutluyor. Sanat, bu mücadelenin silahı, kadınların sesi ve görünmeyenlerin görünür olduğu bir platformdur. Sergide yer alan her eser, suskunluğa karşı bir haykırış, adaletsizliğe karşı bir meydan okumadır.

Ayşe Bezenmiş, Berk Güntürk, Burcu Perçin, Kezban Arca Batıbeki, Mine Birgen ve Seldem Kargı’nın yer aldığı sergi             15 Mart – 30 Nisan tarihleri arasında C.A.M. Galeri / Çukurcuma’ da izlenebilir.